De fiets

De fiets

Na 3x naar de stad heen en weer gelopen te hebben (ong een uur heen en een uur terug) vond ik dat het tijd werd voor een fiets en wel zo snel mogelijk. Via een gemeenschappelijke facebookpagina had iemand wat gezegd over Brians fietsenwinkel (alleen dan op zijn deens). Hij had de fiets bij haar thuis afgeleverd en ze was erg tevreden. Ik wilde dat ook wel, dus heb hem een berichtje gestuurd. Hij kwam heel vriendelijk over en hij had nog wel een damesfiets over. Of hij de volgende ochtend half 10 langs kon komen. Prima, dus ik de volgende ochtend (ongedoucht, make-uploos, vet haar, niet eens de moeite genomen om mijn lenzen in te doen) om half 10 op de afgesproken plek. Staat daar ineens een fantastisch knappe Deen met 2 fietsen op zijn auto. Helaas waren die fietsen niet helemaal wat ik ervan verwacht had en zijn statement van ‘als ze niet zo mooi zijn worden ze ook niet gestolen’ ook niet zo heel overtuigend nadat ik geprobeerd had om te fietsen en de remmen aan het wiel vastgeroest zaten en het mandje(ikzelf trouwens ook) er van ellende bijna afviel. Toen ik hoopvol wees naar de andere fiets, had deze een lekke band. Maar Brian had wel een idee. Ik kon mee naar zijn huis (op ong 15-20 min rijden) om daar een fiets op te halen, daarna kon hij me wel bij school afzetten, samen met de gekozen fiets. Alleen leek het mij niet zo’n goed idee om daar mijn eerste indruk te maken op de manier hoe ik er nu aan toe was. (lees deo-, make-up- en lenzenloos). Gelukkig zou hij de volgende dag ook wel tijd hebben en als ik er geen een goed zou vinden dan zou hij trakteren op een kopje koffie. Maar nu moest ik mij gaan haasten om mezelf klaar te maken voor school, wat nog verder is dan de stad, en voor de hele lange wandeling.

Ondanks mijn huisgenootjes dacht dat ik minimaal ontvoerd zou worden ben ik toch maar op de afgesproken tijd naar de parkeerplaats gelopen. Gelukkig stond Brian op tijd te wachten, al bleek hij toch een wat minder knappe Deen nu ik mijn lenzen wel in had. Gelukkig hield hij wel van een praatje en hebben we de hele rit naar zijn huis gepraat over van alles en nog wat. Na wat fietsen uitgeprobeerd te hebben, wilde ik toch die fiets waar ik hoopvol naar gewezen had, maar een lekke band had. Er waren 3 opties. Of hij zou me thuis brengen, de fiets fixen en morgen de fiets brengen (maar dan moest ik weer een dag naar school lopen en terug) of hij zou het maken terwijl ik daar zou wachten of ik zou opzoek moeten naar een andere fiets. Dat lopen naar school zag ik echt niet zitten dus ik besloot maar te wachten. Ik mocht binnen wachten, maar dat vond ik ook maar ongemakkelijk. Dus ik besloot er maar bij te blijven en toe te kijken hoe hij die fiets aan het maken was. Blijkbaar moest er ook wat aan de rem gedaan worden, want die zat vast geflanst met wat touwtjes. Ik heb letterlijk een uur in de kou staan wachten tot de fiets eindelijk gefikst was en zelfs een rondleiding gekregen door het huis (inclusief het oranje toilet waar hij blijkbaar heel trots op was) maar ik kan nu wel zeggen dat ik eindelijk een fiets heb en morgen niet naar school hoef te lopen.