Het leven hier in Denemarken
Blijf op de hoogte en volg Evelien
03 Februari 2017 | Denemarken, Odense
Zoals jullie weten woon ik nu sinds een weekje op Rasmus Rask. Dit is een soort campus waar voornamelijk internationale studenten wonen. Ik deel een soort appartementje met een Tsjechisch meisje van 24. Gelukkig kunnen Angie en ik het heel goed met elkaar vinden. We hebben veel lol en doen veel samen. We zitten niet bij elkaar in de klas, wat ook wel fijn is, omdat we zo niet teveel met elkaar optrekken. We delen een best ruime keuken en een badkamer. Er is geen woonkamer, maar we hebben wel best ruime slaapkamers. Toen we hier kwamen stond een bed, een tafeltje, een bureaustoel, een andere stoel en een nog niet in elkaar gezet soort kastje met bureautje. We hadden geen idee wat we met al die planken moesten doen, maar na wat uitleg van andere studenten hebben wij deze ook in elkaar gezet (super simpel natuurlijk..) Mijn bureaustoel viel al uit elkaar toen ik ernaar keek, maar gelukkig heb ik een nieuwe gekregen. Om de kamer toch een beetje eigen te maken heb ik wat spulletjes ervoor gekocht, mandjes, kaarsjes, fruitschaal, wasmand, prullenbak etc. Op het allerlaatste moment thuis heb ik toch nog wat foto’s uit laten printen en deze hangen nu ook aan de muur. En om eerlijk te zijn voel ik me er best thuis. Al is het wel een beetje jammer dat ik wat technisch inzicht mis(eigenlijk heb ik helemaal geen technisch inzicht, vandaar dat ik ervan overtuigd was dat de grote plank was voor de bovenkant van het kastje, terwijl dat het bureautje moest zijn) en dus een router mee heb genomen, met LAN-kabeltje, alleen zonder stroomkabeltje. Deze is wel onderweg (thanks to mom), maar tot die tijd heb ik geen internet in mijn kamer. Op de een of andere manier heeft Apple besloten om ook geen LAN-aansluiting in de laptops meer te hebben, dus ik kan ook niks met alleen het LAN-kabeltje. Met Telfort heb ik al een aantal maanden gedoe dus die heeft ook besloten dat ik geen internet meer aan kan zetten op mijn telefoon (al bijna 3 maanden niet) dus ik kan alleen op school op internet. ZUCHT.. Gelukkig heeft Angie wel internet (via de LAN-kabel) en kan ik soms even op haar laptop en kijken we wel eens samen een serie. Ook heb ik een boek gekocht (Gelukkig kennen ze Nicholas Sparks hier ook), als ik niet in de keuken bezig ben, zit ik vaak op mijn kamer te lezen. Best ontspannend. Ook heb ik mijn boeken meegenomen van de Deens cursus en daar vermaak ik me ook wel mee. Zo kon ik in ieder geval tegen Brian (knappe Deen die toch niet zo knap was) in het Deens zeggen dat ik het leuk vind om te fietsen. Dat ik het tegen die tijd totaal vergeten te zeggen was, is een klein detail. Ook in de winkels is het best handig. Als ik bij de kassa wat wil afrekenen zeg ik: Goddag, dan krijg je een Deens verhaal (waarvan ik denk dat ze vragen of ik een tasje wil) dan zeg ik Nej tak (nee dankjewel), dan komt er weer een heel Deens verhaal (waarvan ik denk dat ze vragen of ik een bonnetje wil) dan zeg ik nog een keer Nej tak en dan zeggen ze nog wat en dan reageer ik met Haai Haai. Ik heb werkelijk waar geen idee of het klopt, but at least i’ve tried.
Het leven is duur hier. Boodschappen zijn ongeveer 2x zo duur als in Nederland, wat ertoe resulteert dat het eten voornamelijk creatief is. Havermout en eieren zijn nog wel aardig te betalen (1 kg havermout voor 2,50 euro en een doosje eieren voor 3 euro) Zo maak ik daar elke dag pannenkoekjes van als ontbijt met wat fruit erbij. Qua avondeten koop ik wat er in de aanbieding is. Zo kwam ik gister thuis met een zak wortels (oranje, witte en paarse) en toen Angie vroeg wat ik ermee van plan was, had ik eigenlijk geen flauw idee. Ze vroeg of ik soep ging maken dus heb ik maar ja gezegd. (zonder die paarse want dat zag er echt te vies uit). Gelukkig had ik wat bouillonblokjes in huis en nog wat doperwten en pasta, wat ik er ook maar ingedaan heb. Vlees is al helemaal niet te betalen, dus dat eet ik nauwelijks. Wat ik wel hilarisch vind is dat alles natuurlijk in het Deens geschreven is. Super handig in de supermarkt, als je probeert uit te vogelen wat het verschil is tussen bepaalde verpakkingen. Zo hebben we gekeken naar een reep chocolade met knas. Ik zal in ieder geval niet snel meer vergeten dat dat dus cornflakes zijn. (wie stopt dat nou in chocolade?!)
Ondanks die 13 maanden die ik in Nieuw Zeeland heb gewoond, valt het me toch wel echt tegen om weer hele dagen Engels te praten. Als ik moe ben dan lijkt het wel alsof het hele deel van Engels praten afgesloten wordt. Voornamelijk al die accenten vind ik moeilijk te verstaan. Gelukkig gaat het lezen in Engels nog wel hetzelfde als Nederlands lezen dus ik ben het niet echt verleerd. Gewoon weer even wennen, hoop ik. En met wat drankjes op komt het zo weer bovendrijven, dus op de aankomende feestjes moet het geen probleem zijn☺.